ερωτοποιούμαι

ἐρωτοποιοῡμαι, -έομαι (Α)

σχηματίζομαι, διαμορφώνομαι έτσι ώστε να προκαλώ τον έρωτα, να σαγηνεύω («ἐρωτοποιημένῳ προσώπῳ»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < έρως, -ωτος + -ποιούμαι].